Web Analytics Made Easy - Statcounter

در قرن ۱۹ میلادی وقتی بیماری‌های واگیردار بخش اصلی زندگی اروپایی‌ها بود و مرگ و میر اتفاقی پرتکرار درمیان خانواده‌ها بود؛ ایده عکاسی از مردگان درمیان مردم گسترش پیدا کرد.

ایران اکونومیستپلاس: قطعا ایده عکاسی از مردگان ممکن است تکان دهنده و غیرقابل قبول به نظر برسد و حتی فکر کردن درباره آن نیز اتفاقی  ترسناک است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چرا که کمتر کسی پیدا می‌شود که بخواهد از نزدیک به یک جسد نگاه کند. اما این کار یعنی عکاسی از مردگان در قرن ۱۹ میلادی به یک عادت رایج در اروپا و آمریکا تبدیل شد. خصوصا پس از آنکه نقاش و فیزیکدان فرانسوی «لوئی داگر» داگرئوتاپ را اختراع کرد. داگرئوتاپ نوعی عکس گرفته شده بر روی ورق های فلزی بود و این نوع عکس، پس از مدت کوتاهی از اختراع دوربین عکاسی اختراع شد.

ایده عکاسی پرتره پس از مرگ از عزیزان از دست رفته، در نیمه دوم قرن۱۹ میلادی در بریتانیا و در زمان سلطنت ملکه ویکتوریا آغاز شد. این ایده به سرعت به ایالات متحده و بقیه اروپا نیز گسترش یافت. اما چگونه مردم در آن زمان قدرت و جسارت عکاسی از مردگان خود را داشتند و چگونه این کار انجام می‌شد؟

در ابتدا برای درک این موضوع باید توجه داشته باشیم که رابطه مردم با مرگ در آن دوران با زمان ما بسیار متفاوت بود. مرگ و میر به دلیل شیوع بیماری‌های همه‌گیر مانند وبا، سل و حصبه به شدت شایع و به دلیل سطح پایین مراقبت‌های بهداشتی، میزان مرگ و میر به ویژه در میان کودکان بسیار بالا بود.

سردخانه‌ها برای بازدید عموم باز بودند تا افراد بتوانند اجساد بستگان خود را شناسایی کنند و اجساد ناشناس در ویترین مغازه‌ها به نمایش گذاشته می‌شد تا همه بتوانند آن‌ها را ببینند. از سوی دیگر مردان و زنان زیادی هم با هدف به تماشای این اجساد می‌آمدند تا احساسات خشونت آمیز و ناخشنود قوی خود را تجربه کنند و یا درباره کشته شدگان در تصادفات یا جنایت‌ها، اظهار نظر کنند. همچنین در صورتی که جسدی موفق به تحت تاثیر قرار دادن مردم می‌شد، به مدت ۳ روز به نمایش گذاشته می شد. اما باقی اجساد قبل از ۳ روز دفن می‌شدند.

طرفداران ملکه ویکتوریا معتقد بودند که همیشه باید برای مرگ آمده بود. برای همین در بسیاری از تصویرسازی‌های هنری عبارت« ای انسان، به یاد داشته باش ناگزیر خواهی مرد.» برای همین جای تعجب نیست که مردم بریتانیا و طرفداران ملکه ویکتوریا به دنبال یک مرگ خوب بودند. البته این تنها از لحاظ وضعیت مادی نبود و اغلب از لحاظ اخلاقی نیز درتلاش بودند که با وضعیت مناسبتری به دنیای ارواح منتقل شوند.

همچنین این واقعیت وجود دارد که در آن دوره، مرگ در بستر و خانه به سراغ افراد می‌آمد و برای همین درمیان عزیزان و بستگانشان از دنیا می‌رفتند. برای همین اگر کمی بر روی مسئله متمرکز کنیم، آنقدرها هم عکاسی از مردگان ترسناک نیست. چرا که ممکن بود این عکس، آخرین و تنها تصویری باشد که خانواده‌ها از مرده خود داشته باشند.

اما نکته‌ای که در این جریان باید به آن توجه داشت، این است که ثبت تصویر از مردگان در آن دوره؛ به بخشی ضروری برای غلبه روحی بر مرگ عزیزان تبدیل شده بود یعنی ثبت عکس کمک می‌کرد تا خانواده و دوستان متوفی، آرامش خود را در دوره سوگ به دست بیاورند.

«رولان بارت» فیلسوف و منتقد نشانه‌شناسی معتقد است که تصاویر پس از مرگ در آن دوره را می‌توانیم گواهی بر وجود فرد متوفی و ​​گذر او در این دنیای دنیوی است. همچنین تهیه تصویر از مردگان به خود مرده نوعی زندگی می‌بخشد و صمیمیت و ارتباط میان مردگان و زندگان را به نوعی نشان می‌دهد زیرا جسد را نباید صرفاً بدنی در حال تجزیه درنظر بگیریم، بلکه باید دوباره در روایت زندگان وارد کنیم. بارت احتمال می‌دهد که ثبت تصویر از مردگان را می‌توان به‌ عنوان تلاش زندگان برای انصراف از وضعیت غیرانسانی ناشی از مرگ نیز در نظر گرفت.

دو راه برای ثبت عکس از مردگان

روش اول ثبت تصویری است که در آن به نظر می رسد متوفی به راحتی در خواب است و  یا به آرامی در رختخواب یا تابوت خود دراز کشیده است. این ارتباط بین مرگ و خواب ریشه در دوران یونان باستان دارد. مثلا در ایلیاد هومر متوجه می‌شویم که «هیپنوس» خدای خواب یونانی، برادر دوقلوی «تاناتوس» خدای مرگ است. در اذهان عمومی و در بسیاری از ادیان غیرآسمانی، از طریق ویژگی‌هایی که مرگ و خواب با هم مشترک‌اند؛ مانند سکون و سکوت مرگ همیشه با خواب همراه بوده است. این حالت از عکاسی بیشتر برای کودکان مرده استفاده می‌شد. زیرا اغلب تصاویر ثبت شده از آنها را در حالت خوابیده است و اسباب بازی‌هایشان اطرافشان قرار دارد یا در آغوش مادرانشان هستند.

روش دوم نیز به شیوه‌ای است که فرد مرده همچنان زنده به نظر می‌رسد. هدف این تصویر شکستن سکوت و سرمایی افرادی است که مرگ آن‌ها را در آغوش گرفته است. این نوع از ثبت عکس؛  به بیننده القا می‌کند که مرده موجودی زنده و با اراده آزاد است و آنچه که در تصویر است تنها یک جسد مرده نیست. عکاس‌ها گاهی اوقات به بازکردن چشمان متوفی با استفاده از ابزارهای خاص مانند قاشق های کوچک و دوختن دهان او که پس از مرگ شل می شد، متوسل می شدند و به آرامی آن را در جای قبلی خود قرار می‌دادند.

در نیمه دوم قرن نوزدهم، به شکل گسترده‌ای عکاسان از لوازم آرایشی برای درخشندگی و سرزندگی جسد استفاده می‌کردند. این کار آسیب‌های روحی ناشی از مرگ را برای خانواده کاهش می‌داد. برخی خانواده‌ها همچنین گاهی به مومیایی کردن از طریق مواد شیمیایی برای جلوگیری از تجزیه سریع جسد رو می‌آوردند.

عکاسی از مردگان به کجا رسید؟

در آغاز قرن بیستم، عکاسی از مردگان با تصویب چند قانون برای حفظ حریم خصوصی، از جمله حریم خصوصی مردگان؛ میان مردم اروپا کمرنگ‌تر شد. امروزه اما در عصر تلفن‌های هوشمند و تکنولوژی، عکاسی از مردگان شیوع ترسناک‌تری دارد و بعضا برای افراد مشهور حتی بدون اجازه خانواده متوفی ثبت می‌شود. پژوهشگران علم اخلاق و اندیشمندان حوزه مرگ در اینجا باید بررسی کنند که آیا همچنان عکاسی از مردگان یا حتی ثبت سلفی با متوفی در کاهش آلام سوگ موثر است یا این تنها یک تلقین است؟ اما جنبه‌ای نادیده گرفته شده هم در قرن ۱۹ میلادی و هم در عصر جدید؛ غیراخلاقی بودن ثبت و  انتشار تصویر سرد و بی‌روح و ساکن متوفی است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: قرن 19 میلادی ، اروپا ، ملکه ویکتوریا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: قرن 19 میلادی اروپا ملکه ویکتوریا عکاسی از مردگان ملکه ویکتوریا برای همین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۴۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طبیعت ۷۴ - ۶۸ ذوب آهن/ شاگردان حاتمی در یک قدمی فینال قرار گرفتند

 سومین دیدار مرحله نیمه نهایی از بیست و پنجمین دوره لیگ برتر بسکتبال بین تیم‌های بسکتبال طبیعت تهران و ذوب آهن اصفهان برگزار شد که در نهایت طبیعت تهران در این بازی با نتیجه ۷۴ بر ۶۸ تیم حریف را شکست داد و سری ۲ بر ۱ به سود این تیم شد.

کوارترهای اول و دوم بازی به ترتیب با نتایج ۲۰-۱۹ و ۲۰-۱۵ به سود طبیعت تمام شد تا شاگردان شاهین‌طبع با نتیجه ۴۰ - ۳۴ پیروز به رختکن بروند.

با شروع نیمه دوم اما شاگردان مهران حاتمی با درخشش دوایت بایکس آمریکایی، نبض بازی را در اختیار گرفته و کوارتر سوم را ۱۴-۱۹ با برد پشت سر گذاشتند. در کوارتر چهارم اما موتور جردن استیونس ستاره آمریکایی طبیعت روشن شد تا شاگردان شاهین‌طبع ضمن پیروزی ۲۰-۱۵ در این کوارتر، مجموعا با ۶ امتیاز اختلاف پیروز این دیدار حساس شوند.

آرمان زنگنه با ۱۴ امتیاز، ۵ ریباند، ۲ بلاک و کارایی ۲۱ بهترین بازیکن این دیدار بود.

تیم شهرداری گرگان با کسب پیروزی سری سه بر صفر مقابل مهرام تهران به فینال این دوره از رقابت‌ها صعود کرد.

باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی توپ و تور

دیگر خبرها

  • درخشش مربی قزوینی در مسابقه عکس سال
  • قدیمی ترین تصاویر رنگی از عتبات عالیات
  • تساوی «آویسپا» در حضور ۲۰ دقیقه ای زاهدی
  • ۱۶۵۰ روستای کردستان تحت پوشش گاز طبیعی قرار گرفتند
  • جنگنده‌های اسرائیلی مناطق مسکونی شهر رفح را زیر آتش گرفتند
  • فرآیند انتقال سهام عدالت متوفیان به وراث، رایگان است
  • طبیعت ۷۴ - ۶۸ ذوب آهن/ شاگردان حاتمی در یک قدمی فینال قرار گرفتند
  • بیش از ۵ هزار نفر در خوزستان آموزش‌های مهارتی را در محیط کار واقعی فرا گرفتند
  • جنگنده‌ها و توپخانه های دشمن سراسر نوار غزه را زیر آتش گرفتند
  • استقلالی ها جلوی جنجال رسانه ای خانه این بازیکن را گرفتند!